Internet Kaynak Gösterme
İnternet, günümüzde bilgi edinme ve yayma için en önemli araçlardan biridir. Bu nedenle, internet kaynaklarını kullanırken de bilimsel kurallara uygun bir şekilde kaynak göstermek önemlidir.
Kaynak gösterme, bir yazarın veya kurumun fikirlerini veya bilgilerini kendi çalışmasında kullandığında, o fikir veya bilgilere atıf yapmasıdır. Bu, yazarın veya kurumun fikirlerine saygı duyulması ve çalışmalarının doğru bir şekilde aktarılması için gereklidir.
İnternet kaynaklarını kaynak göstermenin iki temel yolu vardır:
- Metin içi atıf: Bu yöntemde, metin içerisinde kaynak gösterilen kaynağa atıf yapılır.
- Dipnot: Bu yöntemde, metin sonunda kaynak gösterilen kaynaklara dipnotlar eklenir.
Metin İçi Atıf
Metin içi atıf, en yaygın kullanılan kaynak gösterme yöntemidir. Bu yöntemde, metin içerisinde kaynak gösterilen kaynağa atıf yapılır.
Metin içi atıf yaparken dikkat edilmesi gereken noktalar şunlardır:
- Kaynak gösterilen yazarın veya kurumun soyadı ve yayın yılı, metin içerisinde belirtilmelidir.
- Kaynak gösterilen bilginin metin içerisindeki yeri, atıf yapıldıktan sonra belirtilmelidir.
- Kaynak gösterilen bilginin sayfa numarası varsa, atıf yapıldıktan sonra belirtilmelidir.
Örnek:
**Soyadı, Y. (Yıl). **Eser adı. Yayın yeri: Yayınevi.
Örneğin,
**Kocatürk, M. (2010). **Türk Dili Tarihi. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Bu örnekte, metin içerisinde “Kocatürk’ün (2010) Türk Dili Tarihi adlı eserinde” şeklinde atıf yapılmıştır.
Dipnot
Dipnot, metin sonunda kaynak gösterilen kaynaklara eklenir. Dipnotlar, metin içerisindeki atıfların devamı niteliğindedir.
Dipnot yaparken dikkat edilmesi gereken noktalar şunlardır:
- Dipnotlar, sayfanın alt kısmında, metin içerisinden 1 cm uzaklıkta yer almalıdır.
- Dipnotlar, 1,15 punto Times New Roman fontuyla yazılmalıdır.
- Dipnotlar, numaralandırılmalıdır.
- Dipnotlarda, kaynak gösterilen yazarın veya kurumun soyadı ve yayın yılı, eser adı, yayın yeri ve yayınevi belirtilmelidir.
- Kaynak gösterilen bilginin sayfa numarası varsa, dipnotta belirtilmelidir.
Örnek:
**1. Soyadı, Y. (Yıl). **Eser adı. Yayın yeri: Yayınevi.
Örneğin,
**1. Kocatürk, M. (2010). **Türk Dili Tarihi. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Bu örnekte, metin içerisinde “Kocatürk’ün (2010) Türk Dili Tarihi adlı eserinde” şeklinde atıf yapılmış ve dipnot olarak “1. Kocatürk, M. (2010). Türk Dili Tarihi. Ankara: Türk Dil Kurumu.” şeklinde kaynak gösterilmiştir.
Hangi Kaynak Gösterme Yöntemi Kullanılmalıdır?
Hangi kaynak gösterme yönteminin kullanılacağı, çalışmanın niteliğine göre değişebilir. Metin içerisindeki atıfların çok fazla olduğu çalışmalarda dipnot yöntemi daha uygun olabilir. Metin içerisindeki atıfların az olduğu çalışmalarda ise metin içi atıf yöntemi daha uygun olabilir.
Türkiye’de Kullanılan Kaynak Gösterme Yöntemleri
Türkiye’de kullanılan başlıca kaynak gösterme yöntemleri şunlardır:
- APA: American Psychological Association tarafından geliştirilmiş bir kaynak gösterme yöntemidir.
- MLA: Modern Language Association tarafından geliştirilmiş bir kaynak gösterme yöntemidir.
- Chicago: Chicago Üniversitesi tarafından geliştirilmiş bir kaynak gösterme yöntemidir.
- İSNAD: Türkiye’de kullanılan bir kaynak gösterme yöntemidir.
APA Kaynak Gösterme Yöntemi
APA kaynak gösterme yöntemi, özellikle sosyal bilimlerde yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Bu yöntemde, metin içi atıflarda yazarın soyadı ve yayın yılı, sayfa numarası varsa, belirtilir. Dipnotlarda ise yazarın soyadı, yayın yılı, eser adı, yayın yeri ve yayınevi belirtilir.
MLA Kaynak Gösterme Yöntemi
MLA kaynak gösterme yöntemi, özellikle dil ve edebiyat çalışmalarında yaygın olarak kullanılan bir yöntem