Borçlar Kanunu’na Göre Yazılı Belge Limiti 2016
Giriş
Borçlar Kanunu, sözleşmelerin geçerliliği ve kanıtlanmasıyla ilgili önemli hükümler içerir. Bu hükümlerden biri de yazılı belge limitidir. Yazılı belge limiti, sözleşmenin yazılı olarak yapılması gerektiği durumlarda, sözleşmenin geçerliliği için gereken minimum tutarı belirler.
Yazılı Belge Limiti
Borçlar Kanunu’nun 18. maddesine göre, aşağıdaki sözleşmeler yazılı olarak yapılmalıdır:
- 2.000 Türk Lirası ve üzerindeki para borçlarını içeren sözleşmeler
- Gayrimenkulün devri veya tesis hakkının kurulmasına ilişkin sözleşmeler
- Kefalet sözleşmeleri
- Rehin sözleşmeleri
- İpotek sözleşmeleri
- Alacağın devri sözleşmeleri
- Vedia sözleşmeleri
- Hibe sözleşmeleri
İstisnalar
Yazılı belge limiti kuralına bazı istisnalar vardır. Bu istisnalar şunlardır:
- Tüketici sözleşmeleri
- İş sözleşmeleri
- Kira sözleşmeleri
- Taşıma sözleşmeleri
- Sigorta sözleşmeleri
- Bankacılık sözleşmeleri
Yazılı Belgenin Şekli
Yazılı belge, tarafların imzalarını taşımalıdır. Belge, el yazısı veya daktilo ile yazılabilir. Ancak, elektronik imza veya mühür kullanılamaz.
Kanıtlama
Yazılı belge, sözleşmenin varlığını ve içeriğini kanıtlamak için kullanılır. Yazılı belge yoksa, sözleşmenin varlığı ve içeriği tanıklarla kanıtlanabilir. Ancak, tanıkla kanıtlama, yazılı belgeye göre daha zayıftır.
Sonuç
Yazılı belge limiti, sözleşmelerin geçerliliği ve kanıtlanması için önemli bir husustur. 2.000 Türk Lirası ve üzerindeki para borçlarını içeren sözleşmeler, gayrimenkulün devri veya tesis hakkının kurulmasına ilişkin sözleşmeler gibi belirli sözleşmeler yazılı olarak yapılmalıdır. Yazılı belge limiti kuralına uyulmaması, sözleşmenin geçersizliğine neden olabilir.
Faydalı Siteler ve Dosyalar
- Borçlar Kanunu Madde 18
- Yazılı Belge Limiti Hakkında Yargıtay Kararları
- Yazılı Belge Limiti Hakkında Doktrin Yazıları